#نمایشگاه_کتاب
سیب آوردم، سیبِ سرخِ خوشید...
منتخبی از شعرهای ای. ای. #کامینگز با عنوان "کارناوالِ بی‌صدای شب"مجموعه‌ای در فروست شعر جهانِ انتشارات در نمایشگاه کتاب سی و یکم برای اولین بار عرضه می‌شود. مجموعه شعرهای جدید کامینگز با ترجمه‌ی دکتر #علی_سلامی در تازه‌های نشر سرزمین اهورایی منتشر شده است و در نمایشگاه اردیبهشت 1397 در غرفه‌ی انتشارات سرزمین اهورایی عرضه خواهد شد.
ای. ای. کامینگز یکی از خلاق‌ترین شاعران روزگار خود بود که زبان و آرایه شعری ویژه‌ای را تجربه کرد و شیوه‌ای منحصربه‌فرد آفرید. شعر کامینگز فشرده و چکیده است و واژگان کلیدی به روش شگرفی بر صفحات نقش می‌بندند. اغلب این واژگان را کامینگز با ترکیب تازه‌ای از چند واژه به وجود آورد؛ همچنین قوانین دستوری و زبان‌شناختی را به فراخور شعر خود تغیر داد. برای نمونه از واژه‌هایی همچون «اگر»، «هستم» و «زیرا» به‌عنوان اسم دستوری استفاده کرد و مفاهیم شخصی به واژگان بخشید. علیرغم شکل غیر سنتی او، کامینگز محبوبیت فراوانی در میان خوانندگان پیدا کرد. رندل جارل در «کتاب سوم نقد» می‌نویسد: « تاکنون کسی اشعار تجربی و آوانگاردی تا این اندازه گیرا برای خواننده‌ی خاص و عام نیافریده است.» در زمان مرگ در سال 1962، کامینگز جایگاهی ارزشمند در شعر سده بیستم امریکا داشت.
کامینگز از دوران کودکی تصمیم گرفت شاعر شود و بین سنین هشت و بیست‌ودو سال، روزی یک شعر می‌نوشت و شکل‌های گوناگون سنتی شعر را تجربه کرد. در سال 1916 در هاروارد، شعر نو توجه او را جلب کرد و شروع به نوشتن اشعار آوانگارد کرد که در آن‌ها نحو و سجاوندی مرسوم را به نفعِ کاربردی پویا از زبان نادیده انگاشت. همچنین، تصویر بر صفحه را با شعر آزمود. کوشش‌های نخستین او در مجموعه‌ی هشت شاعر هاروارد به دست اعضای انجمن شعر هاروارد منتشر شد.
در آوریل 1917، با گسترش جنگ جهانی اول در اروپا و امریکا، کامینگز داوطلب خدمت در آمبولانس‌رسانی در فرانسه شد. خدمت در آمبولانس‌رسانی انتخاب کسانی بود که همچون کامینگز خود را سازش‌طلب می‌دانستند و نمی‌خواستند آشکارا در جنگ شرکت کنند. در جولای سال 1918، امریکا وارد جنگ شد و کامینگز به خدمت در ارتش امریکا فرا‌خوانده شد و شش ماه در اردوگاهی آموزشی در ماساچوستش آموزش دید.
سال‌های نخستین دهه‌ی بیست دوران بسیار پرکاری برای کامینگز بود. در سال 1922، اولین کتابش را تحت نام اتاق بسیار بزرگ منتشر کرد که در آن به شرحی دوران اسارتش در فرانسه می‌پرداخت. این کتاب با استقبال منتقدان روبرو شد هرچند توصیف کامینگز از اسارتش به شیوه‌ی عجیبی، لحنی شاد و سبکی آزاد داشت.
همان‌گونه که دیوید ای اسمیت می‌نویسد: «تأکید این اثر بر آن چیزی است که نوآموزی از سفرش می‌فهمد؛ به‌عنوان‌مثال، قهرمان زخمی هرگز نمی‌تواند جهان را بدون کنایه بنگرد. اما درس معنوی که او از اقامتش با گروهی از هم‌قطارانش می‌آموزد در آثار پس‌ازآن دیده می‌شود که می‌توان آن را به‌گونه‌ای تکذیبِ کنایه‌آمیز ارزش‌های جهان معاصر و همین‌طور بزرگداشت عرفانی عشق مسیحی در نظر گرفت.» جان دوس پاسوس نویسنده‌ی امریکای می‌گوید: «با سبکی بی‌نهایت چالاک و انعطاف‌پذیر، شخصی بی‌آنکه شرمگین از عشق‌ها و نفرت‌های کوچک و بزرگش باشد، با وضوحی بی‌همتا به بیان بخشی از نهفته‌های تاریخ می‌پردازد.»
نخستین مجموع شعر کامینگز زیر نام لاله‌ها و دودکش‌ها در سال 1923 منتشر شد. کاربرد عجیب او از دستور زبان و سجاوندی در این مجلد آشکار است هرچند برخی از اشعار این مجموعه به زبان قراردادی نوشته‌شده است. نسخه‌ی اصلی این مجموعه توسط ناشر سانسور شد و شعرهای حذف‌شده در سال 1925 زیر نام «و» منتشر شد. مجموعه‌ای دیگری زیر نام چهل‌ویک شعر در سال 1925 منتشر شد. مارک ون دورن درباره این مجموعه نوشت: «کامینگز شاعری با ذهنی بسیار هوشمند و سرشار است.»
@ahoorapress #نمایشگاه_کتاب_تهران #انتشارات_سرزمین_اهورایی در سی‌ویکمین
نمایشگاه کتاب تهران با مجموعه شعر #کامیگنز به ترجمه‌ی دکتر علی سلامی با عنوان
"کارناواالِ بی‌صدای شب" در انتظار شما است.
#نمایشگاه_کتاب
سیب آوردم... سیبِ سرخِ خورشید
...سیب آوردم... سیبِ سرخِ خورشید
نوروز زیبا از راه می‌رسد
نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد 
از کتاب‌فروشی و شهر‌کتاب‌ها بخواهید:
بر سر آنم که گر ز دست برآید
